mojtaba najafi(مجتبی نجفی)

آیین، زبان مقاومت و تداوم

مجتبی نجفی

" امسال عید نداریم"؛ هیچگاه اینطور نبوده، ما همیشه نوروز داشته ایم. نوروز مراسمی است برای یاد. وقتی شکفتن گل و سبزه و نوازش باد بهاری را می چشی، نوروز در قامتی آیینی یادآورنده و زبانی معناساز، جلوه گری می کند و پیام امید می دهد که هر زمستانی، شکستنی است.

تا یادم هست نوروزهای ما همه با یاد زندانی و اسیر بوده. آزادی مطالبه ای بوده که تعبیر درستی از "حوّل حالنا" است، چرا که فقدان آزادی، وضعیت نامطلوب دایمی است. اما همین حال بد و همین روح زخمی، باز هم در نوروز طراوت دیگری می یابد چرا که نوروز سنتی برآمده از ابتکار پیشینیان برای چسب زدن به قطعه های پراکنده و شکل دادن به یک مای متحد است.

آیین، همین است، یادآوری اینکه من جزیی از ما، قاعده و قانون، سبک و راهی است. نوروز به مثابه نماد پیونده دهنده است و نوروز این سالهای ما، پیونده دهنده مردمی است که در فرصت های مختلف، تلاش کرده اند روزهای خود را نو کنند و در قالب جنبش های اعتراضی، لحظات مرده را زنده کرده اند. از اینرو، نوروز این سالها به یاد آن همه شهیدی که در جنبش زن،زندگی و آزادی قربانی شدند پیوند خورده. هر یادی فراخوانی به تداوم است و هر غیبتی هم فقدان نیست، به طرز شگفت آوری گاهی غیبت ها خود حضور اند و برای همین جای خالی هر شهیدی، حضور می سازد و فراخوانی است به مساله های حل نشده و تمام نشده و مسیر مانده.

نوروز آیین مقاومت است، چسب پراکنده ها و زخمی هاست، نشان دهنده این است ملیت ما را نه خون و نژاد که فرهنگ ما ساخته. برای همین نوروز، خط وحدت بخش تکثر ایرانی هم است، زمانی که سنت های استقبال از نوروز به شکل های متفاوت و زیبایی در گوشه گوشه این سرزمین با اقلیم های متفاوتش برگزار می شود.

زبان آیین، متناسب با شرایط تغییر می کند. برای همین نوروز بعضا جشن عادی نیست گاهی آیین مقاومت برای زندگی است، جایی که چهره عبوس حاکم ضد زن ضد آزادی و زندگی از روحهای پژمرده ما استقبال می کند، پاسداشت نوروز یک پاتک است و پیامی به مفسدان حاکم که ما مغول و دهها مهاجم وحشی دیگر را از سر گذارنده ایم و مانده ایم و آنها رفته اند و پس باز هم در گذر تاریخ این مای ایرانی است که می ماند و سنگر نوروز برای پیام ایستادن در سخت ترین شرایط است.

نوروز شکوهمندترین جشن ملی است چرا که برای ایرانی بدون قید است، فرقی ندارد مسلمان یا غیرمسلمان، مذهبی یا غیرمذهبی، خداباور یا ناباور؛ جشن ملی است، همگانی است از آن همه آنها که خود را به صفت شهروند می شناسند.
نوروز چهارصد و سه طلیعه ای باشد بر سده ای که ایران را بی رسم و راه دیکتاتوری به جهان معرفی کند.

www.tg-me.com/us/mojtaba najafi مجتبی نجفی /com.modjtabanajafifrance/2234

2.0K viewsMar 19 at 13:03

آیین، زبان مقاومت و تداوم

مجتبی نجفی

" امسال عید نداریم"؛ هیچگاه اینطور نبوده، ما همیشه نوروز داشته ایم. نوروز مراسمی است برای یاد. وقتی شکفتن گل و سبزه و نوازش باد بهاری را می چشی، نوروز در قامتی آیینی یادآورنده و زبانی معناساز، جلوه گری می کند و پیام امید می دهد که هر زمستانی، شکستنی است.

تا یادم هست نوروزهای ما همه با یاد زندانی و اسیر بوده. آزادی مطالبه ای بوده که تعبیر درستی از "حوّل حالنا" است، چرا که فقدان آزادی، وضعیت نامطلوب دایمی است. اما همین حال بد و همین روح زخمی، باز هم در نوروز طراوت دیگری می یابد چرا که نوروز سنتی برآمده از ابتکار پیشینیان برای چسب زدن به قطعه های پراکنده و شکل دادن به یک مای متحد است.

آیین، همین است، یادآوری اینکه من جزیی از ما، قاعده و قانون، سبک و راهی است. نوروز به مثابه نماد پیونده دهنده است و نوروز این سالهای ما، پیونده دهنده مردمی است که در فرصت های مختلف، تلاش کرده اند روزهای خود را نو کنند و در قالب جنبش های اعتراضی، لحظات مرده را زنده کرده اند. از اینرو، نوروز این سالها به یاد آن همه شهیدی که در جنبش زن،زندگی و آزادی قربانی شدند پیوند خورده. هر یادی فراخوانی به تداوم است و هر غیبتی هم فقدان نیست، به طرز شگفت آوری گاهی غیبت ها خود حضور اند و برای همین جای خالی هر شهیدی، حضور می سازد و فراخوانی است به مساله های حل نشده و تمام نشده و مسیر مانده.

نوروز آیین مقاومت است، چسب پراکنده ها و زخمی هاست، نشان دهنده این است ملیت ما را نه خون و نژاد که فرهنگ ما ساخته. برای همین نوروز، خط وحدت بخش تکثر ایرانی هم است، زمانی که سنت های استقبال از نوروز به شکل های متفاوت و زیبایی در گوشه گوشه این سرزمین با اقلیم های متفاوتش برگزار می شود.

زبان آیین، متناسب با شرایط تغییر می کند. برای همین نوروز بعضا جشن عادی نیست گاهی آیین مقاومت برای زندگی است، جایی که چهره عبوس حاکم ضد زن ضد آزادی و زندگی از روحهای پژمرده ما استقبال می کند، پاسداشت نوروز یک پاتک است و پیامی به مفسدان حاکم که ما مغول و دهها مهاجم وحشی دیگر را از سر گذارنده ایم و مانده ایم و آنها رفته اند و پس باز هم در گذر تاریخ این مای ایرانی است که می ماند و سنگر نوروز برای پیام ایستادن در سخت ترین شرایط است.

نوروز شکوهمندترین جشن ملی است چرا که برای ایرانی بدون قید است، فرقی ندارد مسلمان یا غیرمسلمان، مذهبی یا غیرمذهبی، خداباور یا ناباور؛ جشن ملی است، همگانی است از آن همه آنها که خود را به صفت شهروند می شناسند.
نوروز چهارصد و سه طلیعه ای باشد بر سده ای که ایران را بی رسم و راه دیکتاتوری به جهان معرفی کند.

BY mojtaba najafi(مجتبی نجفی)